✳️عبادالله بن ولید می گوید: از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که فرمود: حضرت موسی با خدا مناجات می کرد، خداوند به موسی (علیه السلام) وحی کرد:
✳️من دارای بندگانی هستم که بهشتم را برای آنها مباح و روا داشته ام و آنها را فرمانروای بهشت نموده ام.
? موسی علیه السلام: آنها با این ویژگی کیانند؟
? خداوند فرمود: آنها هر بنده ای است که مؤمنی را شاد کند.
? سپس امام صادق (علیه السلام) فرمود:
مؤمنی در کشور یکی از طاغوتهای ستمگر بود و از ترس به کشوری که مشرکان در آن کشور زندگی می کردند گریخت
و بر یکی از آنها وارد گردید،
? آن مشرک از او پذیرائی کرد و به او جا و منزل داد و او را شادمان کرد..
☘ هنگامی که آن مشرک مُرد،خداوند به آن مشرک الهام کرد:
✨به عزت و جلالم سوگند، اگر در بهشت جای داشتی، تو را در آن ساکن می کردم،
⚡️(اما) بهشت بر کسی که مشرک بمیرد، حرام است، اما ای آتش? او را بترسان ولی نسوزان
و روزی چنین شخصی در آغاز و پایان روز، به او می رسد.
❄️عبیدالله می گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: آیا غذای او از بهشت می آید؟
?فرمود: از هر کجا که خدا بخواهد.
? اصول کافی، باب ادخل السرور … حدیث 3، ص 188 و 189 - ج 2.