آغاز امامت حضرت ابا صالح المهدي؛ صاحب العصر و الزمان عجل الله تعالي فرجه شريف را به همه چشم انتظاران تبريك و تهنيت عرض مي کنم.
خدايا
اى رب نور حقيقي و خداوند کرسى بلند و درياى احسان،از تو مىخواهم به ذات بزرگوارت ،و به نور جمال تابانت و فرمانروائى ديرينه ات،برسان به مولاى ما آن امام راهنماى راه يافته و قيام كننده به فرمان تواز طرف من و پدر و مادرم درود هائى هموزن عرش خدا و شماره كلمات و سخنان او.
دعاي عهد تجديد عهد با امام زمان (عج)
حضرت امام مهدي (عج) ، دوازدهمين پيشواي شيعيان، يگانه فرزند حضرت امام حسن عسکري (ع) است که در نهم ربيع الاول سال 260 ه ق در پنج سالگي به مقام امامت رسيد .
روز نهم ربيع الاول روز عيد بزرگ است و روايتى نقل شده كه هر كه در اين روز چيزى انفاق كند گناهانش آمرزيده شود و گفته اند كه مستحبّ است در اين روز اطعام برادران مؤمن و خوشنود گردانيدن ايشان و توسعه دادن در نفقه و پوشيدن جامه هاى نو و شكر و عبادت حق تعالى كردن و اين روز، روز برطرف شدن غمها است و روز بسيار شريفى است و چون روز هشتم ماه وفات امام حسن عسكرى عليه السلام بوده
اين روز، روز اوّل امامت حضرت صاحب الزّمان اَرْواح الْعالَمينَ فِداهُ و سَبَب مزيد شرافتش خواهد بود.(1)
به نقل از شيعه نيوز: “نهم ربيع الاول، سالروز آغاز امامت حضرت ولي عصر(ع) در حقيقت امتداد غدير بلکه خود غديري ديگر است. بايد در اين چنين روزي با امام زمان(ع) براساس مفاد روايات و دعاها به ويژه دعاي “عهد” پيماني دوباره بست. معرفت، محبت، ولايت و اطاعت برخي از اصول اين پيمان نسبت به حضرت صاحب الزمان(ع) است.”
—————————–
1. مفاتيح الجنان
—————————–
التماس دعا
میلاد پیام آور توحید ، صلح و مهربانی پیامبر اولوالعزم حضرت عیسی مسیح (ع) بر تمامی موحدین جهان تهنیت باد
حضرت عيسي بن مريم(ع) پيامبر بزرگ الهي و اولوالعزم، در روز ۲۵ دسامبر سال اول ميلادي، ۶۲۲ سال قبل از هجرت پيامبر بزرگ اسلام(ص)، در بيت لحم واقع در سرزمين فلسطين به دنيا آمد. حضرت عیسی(ع) به فرمان خداوند، به گونهای اعجازآمیز از مادری باکره و مقدس متولد شد و سپس در گهواره شروع به سخن گفتن کرد و پیامبری خود را بشارت داد. کلمه “مسیح” به معنای نجات دهنده است.
اي مريم! خدا تو را به كلمهاي از جانب خودش بشارت ميدهد كه نامش مسيح ، عيسي بن مريم است ؛ در حالي كه در دنيا و آخرت آبرومند و از مقرّبان الهي است. آل عمران - آیه 45
مسیح پیامبری الوالعزم
رسالت همه پیامبران جهانی و عمومی نبوده است. بسیاری از پیامبران تنها برای گروه یا قوم خاصی برانگیخته شده اند. در میان انبیا تنها پنج پیامبر صاحب شریعت، کتاب آسمانی و احکام اجتماعی بوده اند. این پنج تن عبارتند از نوح(ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع)، عیسی(ع) و پیامبر عظیم الشأن اسلام. اینان همان کسانی هستند که در قرآن به نام “الوالعزم” نامیده شده و رسالتی جهانی داشته اند. دعوت آنان به گروه خاصی محدود نمی شده است و دعوتی عام و رسالتی فراگیر و جهانی داشته اند.
انجیل
“انجیل” کلمه ای یونانی به معنای بشارت و جمع آن به زبان عربی “اناجیل” است. زندگی نامه عیسی مسیح و بیانات اخلاقی ایشان در اناجیل آمده است که مجموعه آنها را “عهد جدید” می گویند. از این انجیل ها، چهار انجیل “متی"، “مرقس"، “لوقا” و “یوحنا” در پیش همه مسیحیان جهان معتبر است .
نام حضرت مسیح در انجیل
عیسی، یسوّع، یوشع، یهوشع و یهوشوع (صیغه کامل) نیز خوانده شدهاست و در عبری همه آنها برابرند. در انجیل یسوّع مسیح ۵۰ بار، عیسی مسیح ۱۰۰ بار و لفظ مسیح ۳۰۰ بار آمدهاست.
نام حضرت مسیح در قرآن
در قرآن نام 25 نفر از پیامبران آمده است. از میان اینان، پیامبر اسلام(ص) با بیشترین اشاره و با قرینه های بسیار مورد خطاب واقع شده است؛ اگر چه نام حضرت موسی بیش از همه انبیا برده شده است.
در قرآن، نام حضرت مسیح بیست و سه مرتبه با اسم “عیسی"، یازده بار با نام “مسیح” و دو مرتبه با وصف “ابن مریم” آمده است.
قرآن کریم در آیه 34 سوره مریم، حضرت عیسی پسر را در بیانی رسا و زیبا به همگان معرفی می کند: “این است عیسی پسر مریم؛ گفتار حقی که در آن تردید می کنند.” در سوره مبارکه مریم درباره تولد حضرت عیسی به تفصیل سخن رفته است. آیه 34 سوره مریم
—————–
برگرفته از مجله گلبرگ ولادت مسیح(ع) - مهدی عابدینی
برنامه روزشمار تاريخ ازمركز پژوهشهاي صدا و سيما
دوستان عزیز، فرا رسيدن ماه شريف و پرخير و برکت ربيع الاول را به شما تبريک و تهنيت عرض مي نمايم.
بهار ماه ها ربيع الاول است چرا که آثار رحمت الهي و ذخاير برکات خداوندي در اين ماه پديدار مي شود و انوار جمال الهي بر زمين و زمينيان مي تابد . ربيع الاول از ماه هاي فرخنده است.
حادثه مهم و تاريخي:
ليله المبيت،
هجرت حضرت محمد (ص) از مكه به مدينه،
ولادت خجسته آن حضرت و امام جعفر صادق (ع) ،
ازدواج خجسته شان با حضرت خديجه عليها السلام،
آغاز امامت امام مهدي (عج)
و … از جمله حوادث فرخنده اين ماه است.
در اين ماه خجسته، نسيم سحري جان مايه عشق را به گستره خاكيان مي فرستد. شاخه هاي مهربان درختان، گونه به رنگ فلق مي سايند. آبشاري از نور، خنده هاي شادمان خورشيد را به زمينيان مي بخشد و جوشش از شكوه، آسمان را در بر مي گيرد. جوانه هاي تبسم، لب ها را شاداب از طراوت تغزلي ديگر كرده و همگي قدوم نوزادي را كه سبب آفرينش است تبريك مي گويند كه يا محمّد! به جمع خاكيان دوستدارت خوش آمدي.
شب اول ماه ربيع الاول
اين شب به نام “ليلة المبيت” مزيّن است، در اين شب يك حادثه مهمّ تاريخى واقع شد و آن اين كه در سال سيزدهم بعثت، رسول خدا(ص) از مكّه به قصد هجرت به سوى مدينه، از شهر خارج شد و در غار ثور پنهان گرديد و امير مؤمنان على(ع) براى
اغفال دشمنان، فداكارانه در بستر رسول خدا(ص) خوابيد و مشركان قريش كه خانه رسول خدا(ص) را محاصره كرده بودند، به گمان آن كه رسول خدا(ص) در بسترش آرميده است، تا صبح منتظر ماندند و چون صبحگاهان با شمشيرهاى برهنه به منزل آن حضرت هجوم بردند تا رسول اللّه(ص) را بكشند، على(ع) را ديدند كه از آن بستر برخاست! بدين سان، رسول خدا(ص) در فرصتى مناسب خود را از چنگال مشركان قريش نجات داد و على(ع) نيز با اين فداكارى، عشق و علاقه و برادرى خود را نسبت به رسول خدا(ص)نشان داد; اين در حالى بود كه هر زمان ممكن بود كسى را كه در بستر خوابيده به قتل برسانند.
آيه شريفه “وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَئُوفٌ بِالْعِبادِ; بعضى از مردمِ (با ايمان و فداكار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند; و خداوند نسبت به بندگان مهربان است"سوره بقره آيه 207در حقّ آن حضرت نازل شد.
سال هجرت رسول خدا(ص) مبدأ تاريخ مسلمانان است و تحوّلى عظيم در جهان اسلام روى داد.
التماس دعا
دوستان عزیز، فرا رسيدن ماه شريف و پرخير و برکت ربيع الاول را به شما تبريک و تهنيت عرض مي نمايم.
بهار ماه ها ربيع الاول است چرا که آثار رحمت الهي و ذخاير برکات خداوندي در اين ماه پديدار مي شود و انوار جمال الهي بر زمين و زمينيان مي تابد . ربيع الاول از ماه هاي فرخنده است.
حادثه مهم و تاريخي:
ليله المبيت،
هجرت حضرت محمد (ص) از مكه به مدينه،
ولادت خجسته آن حضرت و امام جعفر صادق (ع) ،
ازدواج خجسته شان با حضرت خديجه عليها السلام،
آغاز امامت امام مهدي (عج)
و … از جمله حوادث فرخنده اين ماه است.
در اين ماه خجسته، نسيم سحري جان مايه عشق را به گستره خاكيان مي فرستد. شاخه هاي مهربان درختان، گونه به رنگ فلق مي سايند. آبشاري از نور، خنده هاي شادمان خورشيد را به زمينيان مي بخشد و جوشش از شكوه، آسمان را در بر مي گيرد. جوانه هاي تبسم، لب ها را شاداب از طراوت تغزلي ديگر كرده و همگي قدوم نوزادي را كه سبب آفرينش است تبريك مي گويند كه يا محمّد! به جمع خاكيان دوستدارت خوش آمدي.
شب اول ماه ربيع الاول
اين شب به نام “ليلة المبيت” مزيّن است، در اين شب يك حادثه مهمّ تاريخى واقع شد و آن اين كه در سال سيزدهم بعثت، رسول خدا(ص) از مكّه به قصد هجرت به سوى مدينه، از شهر خارج شد و در غار ثور پنهان گرديد و امير مؤمنان على(ع) براى
اغفال دشمنان، فداكارانه در بستر رسول خدا(ص) خوابيد و مشركان قريش كه خانه رسول خدا(ص) را محاصره كرده بودند، به گمان آن كه رسول خدا(ص) در بسترش آرميده است، تا صبح منتظر ماندند و چون صبحگاهان با شمشيرهاى برهنه به منزل آن حضرت هجوم بردند تا رسول اللّه(ص) را بكشند، على(ع) را ديدند كه از آن بستر برخاست! بدين سان، رسول خدا(ص) در فرصتى مناسب خود را از چنگال مشركان قريش نجات داد و على(ع) نيز با اين فداكارى، عشق و علاقه و برادرى خود را نسبت به رسول خدا(ص)نشان داد; اين در حالى بود كه هر زمان ممكن بود كسى را كه در بستر خوابيده به قتل برسانند.
آيه شريفه “وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَئُوفٌ بِالْعِبادِ; بعضى از مردمِ (با ايمان و فداكار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند; و خداوند نسبت به بندگان مهربان است"سوره بقره آيه 207در حقّ آن حضرت نازل شد.
سال هجرت رسول خدا(ص) مبدأ تاريخ مسلمانان است و تحوّلى عظيم در جهان اسلام روى داد.
التماس دعا
السلام عليک يا غريبَ الغُرَبا يا مُعينَ الضُعَفاء و الفقراء
السُّلطان يا ابَا الحسن يا عليّ بن موسي الرضا المرتضي
کُن شَفيعَنا و شَفيعِ والدَينا في يوم الجزاء و رحمة الله وبرکاته(زیارت امام رضا(ع))
خبر از شهادت خويش به اباصلت
اباصلت هروي مي گويد: من در خدمت حضرت رضا (ع) بودم. به من فرمود: اي اباصلت! داخل اين قبّه اي که قبر هارون است، برو و از چهار طرف آن کمي خاک بردار و بياور.
من رفتم و خاک ها را آوردم.
امام خاکها را بوييد و فرمود:” ميخواهند مرا پشت سر هارون دفن کنند، ولي در آنجا سنگي ظاهر مي شود که اگر همه کلنگهاي خراسان را بياورند، نمي توانند آن را بکَنند.” و اين سخن را در مورد بالاي سر و پايين پاي هارون فرمود.
بعد وقتي خاک پيش روي هارون يعني طرف قبله هارون را بوييد، فرمود:” اين خاک، جايگاه قبر من است. “
مسموم شدن امام با انگور
فردا صبح، امام در محراب خود به انتظار نشست. بعد از مدتي مأمون غلامش را فرستاد که امام را نزد او ببرد. امام به مجلس مأمون رفت و من هم به دنبالش بودم. در جلوي او طبقي از خرما و انواع ميوه بود. خود مأمون خوشه اي از انگور به دست داشت که تعدادي از آن را خورده و مقداري باقي مانده بود.
با ديدن امام، برخاست و او را در آغوش کشيد و پيشاني اش را بوسيد و کنار خود نشاند. سپس آن خوشه انگور را به امام تعارف کرد و گفت:” من از اين انگور بهتر نديده ام. ”
امام فرمود:” چه بسا انگورهاي بهشتي بهتر باشد “.
مأمون گفت:” از اين انگور ميل کنيد. ”
امام فرمود:” مرا معذور بدار. ”
مأمون گفت:” هيچ چاره اي نداريد. مگر مي خواهيد ما را متهم کنيد؟ نه. حتماً بخوريد.” سپس خودش خوشه انگور را برداشت و از آن خورد و آن را به دست امام داد.
امام سه دانه خورد و بقيه اش را زمين گذاشت و فوراً برخاست.
مأمون پرسيد:” کجا مي رويد؟”
فرمود:” همان جا که مرا فرستادي”
سپس عبايش را به سر انداخت و به خانه رفت و به من فرمود:” در را ببند. ” سپس در بستر افتاد.
حضور امام جواد بر بالين پدر در لحظه شهادت
من در وسط خانه محزون و ناراحت ايستاده بودم که ناگهان ديدم جواني بسيار زيبا پيش رويم ايستاده که شبيه ترين کس به حضرت رضا (ع) است.
جلو رفتم و عرض کردم:” از کجا داخل شديد؟ درها که بسته بود. ”
فرمود:” آن کس که مرا از مدينه تا اينجا آورد، از در بسته هم وارد کرد. ”
پرسيدم:” شما کيستيد؟”
فرمود:” من حجّت خدا بر تو هستم، اي اباصلت! من محمد بن علي الجواد هستم. ”
سپس به طرف پدر گراميش رفت و فرمود:” تو هم داخل شو! ”
تا چشم مبارک حضرت رضا (ع) به فرزندش افتاد، او را در آغوش کشيد و پيشانياش را بوسيد.
حضرت جواد عليه السلام خود را روي بدن امام رضا انداخت و او را بوسيد. سپس آهسته شروع کردند به گفتگو که من چيزي نشنيدم. اسراري بين آن پدر و پسر گذشت تا زماني که روح ملکوتي امام رضا (ع) به عالم قدس پر کشيد.
—————————–
منابع: بحار الانوار، ج 49، ص 300، ح 10. از عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 242.
—————————–
التماس دعا