با افتخار مادر چهار فرزند هستم

سم الله الرحمن الرحیم

امام علی علیه السلام در این باره می فرمایند:

دو گروه کمر مرا شکستند یکی جاهل مقدّس نما که با مقدّس نمائیش، حق را بر مردم می پوشاند و باعث می شود مردم به دین عمل نکنند و دیگری عالم بی تقوا که بی تقوائیش مردم را فریب می دهد.
ما نیز مواظب باشیم جزء این گروهها نباشیم.

(بحارالأنوار، علامه مجلسی،ج2،ص105)

1- اخلاق يعنى شكوفايى حقيقت در درون آدمى.

2- جامعه براى خود داراى شخصيّتى است كه انديشمندان به منزله عقل و اخلاقيّون به منزله وجدان آن مى باشند.

3- بخنديم، اما سرمايه خنده ما گريه ديگران نباشد.

4- گاهى براى نابود ساختن تلخى هاى صفات زشت، شيرين ترين داروها تلخ ترين اندرزهاست.

5- كردارِ عينى و عملىِ مربّيان بشرى در تعليم و تربيت، اساسى تر و مؤثرتر از گفتار آنان است.

6- بهترين و ارزنده ترين حيات آن است كه كار و كوشش در آن موجب به ثمر رسيدن شخصيّت انسانى شود.

7- هيچ عملى بدون عكس العمل در صحنه هستى به وجود نمى آيد خواه خوب و خواه زشت.

8- بشر با همه داد و فريادهايى كه درباره پيشرفت و تكامل به راه انداخته، هنوز نتوانسته است خود را از زندان خودخواهى نجات بدهد.

9- حياتى كه مبناى حركت خود را بر روى خودخواهى استوار سازد، پديده اى است ضدّ حياتِ خود و ديگران.

10- صبرى كه سكوى پرواز است براى پرواز در فضاى والاى انسانى و موجب تجلىّ خدا بر انسان، صبر در مقابل لذّت هاست.

برگرفته شده از سایت انصارالخمینی (ره)

ما به اهل‌بیت علیهم‌السلام محتاجیم، نه آنها به ما

ما خیال می‌کنیم که معصومین علیهم‌السلام به زیارت ما محتاجند. در ایام اربعین، کربلا پر از دسته‌جات شیعیان عراق از طوایف مختلف عرب‌ها و کردها می‌شد که یکی از آنها را در ایام سال نمی‌دیدیم، و در شعرهایشان از خاندان مرتضی علیه‌السلام تجلیل و به آنها اظهار محبت و مودّت می‌کردند. اشخاص و جماعت متعدد از سرتاسر عراق، هر دسته از ناحیه‌ای و در پیش هر جمعیت مرشد پیری بود که به دنبال او می‌رفتند. امام حسین علیه‌السلام می‌خواهد بگوید: من به شما احتیاج ندارم، شما به ما خاندان محتاجید، چنان‌که خداوند سبحان می‌فرماید: «وَ رَبَطْنَا عَلَی قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُواْ فَقَالُواْ؛ و دل‌هایشان را استوار کردیم که برخاستند و گفتند:…».[1]

همچنین می‌فرماید: «قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلامَكُمْ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَداكُمْ لِلْإيمان؛ بگو، اسلامتان را بر من منت ننهید، بلکه این خداست که بر شما منت نهاد و به ایمان رهنمون گردایند».[2]

ما باید متشکر و ممنون باشیم که خداوند منان نعمت ولایت و مودّت آنها را به ما عطا فرموده است.

در محضر بهجت، ج۱، ص۳۳۱

[1]. کهف: ۱۴.

[2]. حجرات: ۱۷.

در اوقات گرفتاری و شدت خیلی باید دعای فرج خواند؛ زیرا دعای فرج، دعا برای فرج شخصی است، لذا در هنگام شدت باید به آن ملتزم شد.

وقتی می‌خواستند پسر حسن‌بن‌علی علیهماالسلام، داماد حضرت حسین‌بن‌علی علیهماالسلام، را به دستور ولید پانصد تازیانه بزنند، حضرت امام سجاد علیه‌السلام به او فرمود: پسر عمو، دعای فرج را فراموش نکن، ایشان عرض کرد: پسرعمو، دعای فرج چیست؟ حضرت دعایی را به او تعلیم فرمود. حسن بن حسن‌ بن‌ علی شروع کرد به خواندن آن دعا، کسی که مأمور قتل او بود، از منبر به زیر آمد و گفت: «أَری سَجِیةَ مَظْلُومٍ، أَخرُوا أَمْرَهُ، أُراجِعِ الأَمیرَ؛ سرشت شخص ستمدیده‌ای را می‌بینم، قتل او را به تأخیر بیندازید تا با امیر (ولید) در این باره مشورت کنم». تا اینکه به ولید نامه نوشت و دستور داد که او را رها کنند.[1]

در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۴۲

[1]. این ماجرا به تفصیل در بحارالانوار، ج۴۶، ص۱۱۴ و ج۹۲، ص۲۳۳ و در کتاب مهج‌الدعوات، ص۲۳۱ ذکر شده است. و متن دعا به‌عنوان «دعای کرب» به این صورت آمده است: «لا إِلهَ إِلا الله الْحَلیمُ الْکریمُ، لا إِلهَ إِلا الله الْعَلِی الْعَظیمُ، سُبْحانَ الله رَب السماواتِ السبْعِ وَ رَب الأرَضینَ السبْعِ وَ رَب الْعَرْشِ الْعَظیمِ، وَالْحَمْدُلله رَب الْعالَمینَ» از همین دعا در موارد دیگر به نام «دعای فرج» یاد شده است؛ ر.ک: کافی، ج۴، ص۲۸۴، تهذیب، ج۵، ص۵۰؛ وسائل‌الشیعه، ج۱۱، ص۳۸۳.

ما انسان ها همه به کمک و ياري يکديگر نياز داريم و کمتر کاري است که از همکاري بي نياز باشد، حتي ناني که مي خوريم از همکاري دست هاي متعدد کشاورز، آسيابان، نانوا و… بدست آمده است. بنابراين همکاري و کمک به يکديگر راهي براي موفقيت بيشتر و رسيدن سريع تر به اهداف است.

در محيط خانه هم اگر پدر، مادر و فرزندان با يکديگر هم فکر، همراه و همکار باشند زندگي شيرين تر و سالم تري خواهند داشت. درس اين هفته درس همکاري است اما قرآن کريم نکته بسيار لطيفي را تذکر داده است که مراقب باشيم همکاري ما در کارهاي مثبت باشد.

در آيه 2 از سوره مبارکه مائده مي فرمايد:« در نيکي ها و تقوا با يکديگر همکاري کنيد نه بر گناه و تجاوز به حقوق ديگران. » آيه 2 از سوره مبارکه مائده

پس هرجا کار نيکي مي بينيم خواه در سطح جامعه يا خانواده، سعي کنيم نسبت به آن همکاري کنيم؛ همکاري با فکر، با تشويق، با مال و امکانات و…، و مراقب باشيم هرگز کمک و تشويق کننده خطاي ديگران نباشيم.

چه زيباست اين درس قرآني را در محيط خانواده هم بيشتر تمرين کنيم و در ابعاد مختلف زندگي همه دست به دست هم دهيم. در پرهيز از اسراف ، در صداقت ، در ادب و رعايت احترام يکديگر و در انجام عبادات، همه زمينه ساز عملکرد يکديگر باشيم.

در روايات هم نمونه هاي زيبايي از توصيه به همکاري خانواده در ارزش ها داريم. مثلاً وقتي پيامبر اکرم(صلي الله عليه و آله ) از اميرالمومنين(عليه السلام) پرسيدند: « فاطمه چگونه همسري براي شماست؟ حضرت پاسخ دادند: فاطمه خوب کمکي است به من در اطاعت پروردگار.»

آري همسران مي توانند با آگاهي بخشي، تشويق و تشکر، يکديگر را از خطاها بازداشته و به خوبي ها تشويق نمايند و والدين مي توانند به فرزندان کمک کنند تا هم فرزندان خوبي براي والدين، و هم افراد مفيدي براي جامعه باشند.

از آنجا که بالاترين نيکي ها و بهترين جلوه تقوي در زمان ظهور امام زمان (ارواحناله الفداء) است، همه با عمل به خوبي ها و دعا براي فرج در فرارسيدن آن روز کمک نماييم.

موفق باشيد